Food For Soul # 3
«Το κλάμα έχει νερό!», μια καθόλου επιστημονική προσέγγιση
Food For Soul # 2
"Είναι όμως γνωστό σε όλους πως το θεόρατο φορτίο παράδοσης, συνηθειών και εθίμων που καταλαμβάνει το μεγαλύτερο μέρος του εγκεφάλου μας ερματίζει χωρίς έλεος τις πιο λαμπρές και καινοτόμες ιδέες τις οποίες καταφέρνει να παράγει το υπόλοιπο μέρος του, και παρόλο που σε μερικές περιπτώσεις το φορτίο αυτό καταφέρνει και ισορροπεί στην ακυβερνησία και την κακοτιμονιά της φαντασίας, που ένας Θεός ξέρει που θα έβγαζαν αν αφήνονταν ελεύθερες, είναι πάντως αλήθεια πως έχει κι αυτή συχνά την τέχνη να υποτάσσει διακριτικά σε ασυνείδητους τροπισμούς αυτό που εμείς θεωρούσαμε ως ελευθερία να ενεργούμε, σαν ένα φυτό που, χωρίς να ξέρει γιατί, γέρνει πάντα προς την πλευρά απ' όπου έρχεται φώς"
Αυτή η περίπλοκη, όμως τόσο αριστοτεχνικά γραμμένη, φράση του Νομπελίστα Πορτογάλου συγγραφέα Ζοζέ Σαραμάγκου, επιβεβαιώνεται και απο την νευροεπιστήμη.
Ο τρόπος που λειτουργούμε, που αντιλαμβανόμαστε τον εαυτό μας, τους άλλους και γενικά την ζωή, σχετίζεται σε μεγάλο βαθμό με τις "εγγραφές" που υπάρχουν στον εγκέφαλό μας. Μάλιστα οι πιο σημαντικές απο αυτές γίνονται σε πολύ μικρή ηλικία (περίπου μέχρι 3 χρονών).
Αν θέλουμε να αλλάξουμε (και με δεδομένο οτι οι "εγγραφές" δεν διαγράφονται) χρειάζεται να εμπλουτίσουμε τον εγκέφαλό μας με νέα δεδομένα, νέες "εγγραφές" δηλαδή.
Σε πολύ μεγάλο βαθμό αυτή είναι και η δουλειά της ψυχοθεραπείας: Βοηθάει τους ανθρώπους να δημιουργήσουν νέα δεδομένα ζωής, βασιζόμενη σταθερά στην πίστη, πως κάθε άνθρωπος θέλει το καλύτερο για τον εαυτό του " σαν ένα φυτό που, χωρίς να ξέρει γιατί, γέρνει πάντα προς την πλευρά απ' όπου έρχεται φώς"
Food For Soul # 1
"Όταν θέλεις πάρα πολύ κάτι, όλο το σύμπαν συνωμοτεί για να τα καταφέρεις"
Αυτή είναι η φράση του Paulo Coelho, που έχει φανατικούς θιασώτες, αλλά και επικριτές.
Με αφορμή αυτήν την φράση μια σκέψη:
Σαφώς και δεν σημαίνει ότι όταν θες κάτι, έρχεται ένα τζίνι και σου πραγματοποιεί την ευχή, αλλά είναι σημαντικό να σου είναι ξεκάθαρο τι θέλεις, έτσι ώστε να μπορείς να αξιοποιήσεις όλο σου το δυναμικό.
Το να ξέρεις ποιος είναι ο προορισμός σου, καθορίζει και το πόσο στοχευμένα βαδίζεις προς αυτον.
Για παραδειγμα αν θέλεις να αγοράσεις καρπούζια, χρειάζεται να μπείς σε ένα μανάβικο.
Αν ψάχνεις για καρπούζια σε ενα μαγαζί που πουλάει παπούτσια, χανεις χρόνο, απογοητεύεσαι και συχνά κάνεις το πικρό-γλυκό προσπαθώντας να φάς τις γόβες, αντί το καρπούζι.
Υπάρχει βέβαια και η περίπτωση να μην ησυχάσεις μέχρι να γευτείς την γλύκα και την δροσιά του καρπουζιού...αρα να ψάχνεις μέχρι να τα βρείς.
Ε τότε κάποια στιγμή ο κόσμος θα γεμίσει μανάβικα κι εσύ θα αναρωτιέσαι πως και δεν τα έβλεπες τόσο καιρό .
«Το κλάμα έχει νερό!», μια καθόλου επιστημονική προσέγγιση
Το ήξερες ότι το κλάμα έχει νερό;
Νερό αλμυρό σαν κι αυτό της
θάλασσας…
Βούτηξες ποτέ στα κύματά του;
Άφησες ποτέ το σώμα σου να τραμπαλιστεί μέσα του ;
Ένιωσες ποτέ την ορμή του;
Έκανες ποτέ μακροβούτια κι
απλωτές στα μήκη και τα βάθη του;
Έκατσες ποτέ στην ακροθαλασσιά
του;
Το άφησες ποτέ, έτσι όπως έρχεται και φεύγει
ήρεμο να σε μαλακώσει;
Έπαιξες ποτέ με τα πετραδάκια
του;
Έβαλες ποτέ τα κοχύλια του στο
αυτί σου, να ακούσεις τα μυστικά του;
Άφησες ποτέ τα αλάτια του στο
κορμί σου, να αλλάξουν την γεύση σου;
Ή ακόμα κάθεσαι τα δειλινά και το
αγναντεύεις από μακριά…
Βλέποντας να καταπίνει τους ήλιους σου…
και εσύ μονολογείς: «Πω πω τι μαγεία!»
Θένη Aξιοτοπούλου
Food For Soul # 2
"Είναι όμως γνωστό σε όλους πως το θεόρατο φορτίο παράδοσης, συνηθειών και εθίμων που καταλαμβάνει το μεγαλύτερο μέρος του εγκεφάλου μας ερματίζει χωρίς έλεος τις πιο λαμπρές και καινοτόμες ιδέες τις οποίες καταφέρνει να παράγει το υπόλοιπο μέρος του, και παρόλο που σε μερικές περιπτώσεις το φορτίο αυτό καταφέρνει και ισορροπεί στην ακυβερνησία και την κακοτιμονιά της φαντασίας, που ένας Θεός ξέρει που θα έβγαζαν αν αφήνονταν ελεύθερες, είναι πάντως αλήθεια πως έχει κι αυτή συχνά την τέχνη να υποτάσσει διακριτικά σε ασυνείδητους τροπισμούς αυτό που εμείς θεωρούσαμε ως ελευθερία να ενεργούμε, σαν ένα φυτό που, χωρίς να ξέρει γιατί, γέρνει πάντα προς την πλευρά απ' όπου έρχεται φώς"
Αυτή η περίπλοκη, όμως τόσο αριστοτεχνικά γραμμένη, φράση του Νομπελίστα Πορτογάλου συγγραφέα Ζοζέ Σαραμάγκου, επιβεβαιώνεται και απο την νευροεπιστήμη.
Ο τρόπος που λειτουργούμε, που αντιλαμβανόμαστε τον εαυτό μας, τους άλλους και γενικά την ζωή, σχετίζεται σε μεγάλο βαθμό με τις "εγγραφές" που υπάρχουν στον εγκέφαλό μας. Μάλιστα οι πιο σημαντικές απο αυτές γίνονται σε πολύ μικρή ηλικία (περίπου μέχρι 3 χρονών).
Αν θέλουμε να αλλάξουμε (και με δεδομένο οτι οι "εγγραφές" δεν διαγράφονται) χρειάζεται να εμπλουτίσουμε τον εγκέφαλό μας με νέα δεδομένα, νέες "εγγραφές" δηλαδή.
Σε πολύ μεγάλο βαθμό αυτή είναι και η δουλειά της ψυχοθεραπείας: Βοηθάει τους ανθρώπους να δημιουργήσουν νέα δεδομένα ζωής, βασιζόμενη σταθερά στην πίστη, πως κάθε άνθρωπος θέλει το καλύτερο για τον εαυτό του " σαν ένα φυτό που, χωρίς να ξέρει γιατί, γέρνει πάντα προς την πλευρά απ' όπου έρχεται φώς"
Food For Soul # 1
"Όταν θέλεις πάρα πολύ κάτι, όλο το σύμπαν συνωμοτεί για να τα καταφέρεις"
Αυτή είναι η φράση του Paulo Coelho, που έχει φανατικούς θιασώτες, αλλά και επικριτές.
Με αφορμή αυτήν την φράση μια σκέψη:
Σαφώς και δεν σημαίνει ότι όταν θες κάτι, έρχεται ένα τζίνι και σου πραγματοποιεί την ευχή, αλλά είναι σημαντικό να σου είναι ξεκάθαρο τι θέλεις, έτσι ώστε να μπορείς να αξιοποιήσεις όλο σου το δυναμικό.
Το να ξέρεις ποιος είναι ο προορισμός σου, καθορίζει και το πόσο στοχευμένα βαδίζεις προς αυτον.
Για παραδειγμα αν θέλεις να αγοράσεις καρπούζια, χρειάζεται να μπείς σε ένα μανάβικο.
Αν ψάχνεις για καρπούζια σε ενα μαγαζί που πουλάει παπούτσια, χανεις χρόνο, απογοητεύεσαι και συχνά κάνεις το πικρό-γλυκό προσπαθώντας να φάς τις γόβες, αντί το καρπούζι.
Υπάρχει βέβαια και η περίπτωση να μην ησυχάσεις μέχρι να γευτείς την γλύκα και την δροσιά του καρπουζιού...αρα να ψάχνεις μέχρι να τα βρείς.
Ε τότε κάποια στιγμή ο κόσμος θα γεμίσει μανάβικα κι εσύ θα αναρωτιέσαι πως και δεν τα έβλεπες τόσο καιρό .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου